تعیین الگوی مصرف آنتی بیوتیک در بخش کودکان بیمارستان هاجر شهرکرد در سال 1389-1388

زمینه و هدف: در بسیاری از کشورها، آنتی بیوتیک ها در حدود 30 تا 50% از داروهای تجویزی در بین عوامل درمانی را شامل می شوند. در اغلب مطالعات نشان داده است 60-30% موارد تجویزی نادرست و یا نامناسب بوده است. هدف این مطالعه بررسی منطقی بودن الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها در یک بخش کودکان می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیــلی در طی یک مقطع زمانی یک ساله در سال 1389-1388 انجام شد. الگوی مصرف آنتی بیوتیک در 265 نفر از کودکانی که در طول یک سال در 7 روز اول هر ماه از طریق درمانگاه یا از طریق بخش اورژانس بیمارستان در بخش کودکان و نوزادان پذیرش شدند و ظرف مدت بستری در بیمارستان آنتی بیوتیک دریافت نمودند، بررسی شد. داده های مطالعه پس از جمع آوری با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های تی و کای اسکویر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه حدود 37% موارد مصرف آنتی بیوتیک ناصحیح بود که با توجه به رقم 20% مصرف ناصحیح آنتی بیوتیک در کشورهای صنعتی این رقم بسیار بالا و قابل توجه است. شایع ترین آنتی بیوتیک مصرف شده سفتریاکسون بود. تجویز آنتی بیوتیک با وجود ارسال کشت های مختلف از بیماران، 99% به صورت تجربی بود و به نظر می رسد ارسال کشت در انتخاب نوع آنتی بیوتیک تاثیری نداشته است. نتیجه گیری: الگوی مصرف آنتی بیوتیک در بررسی ما از الگوی استاندارد و پروتکل درمانی مورد تأئید پیروی نمی کند. از این رو لازم است تمهیدات لازم در مورد مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها اندیشیده شود.